Ο Γεροβοσκός

Ένας τελειόφοιτος της Ψυχολογίας έπρεπε να κάνει μια εργασία για τα δυνατά συναισθήματα. Ο επιβλέπων καθηγητής του συνέστησε να αποφύγει τους ανθρώπους των πόλεων, πολλά λόγια και λίγη ουσία και να ψάξει για πηγές στην ύπαιθρο. Μια και δυο, παίρνει τα βουνά και σ` ένα χωριό στην Πίνδο εντοπίζει ένα γεροντάκι που καθόταν μοναχό του.

-Γεια σου παππού... μπλα μπλα μπλα ...θυμάσαι να μου πεις μια φορά που να σου `τύχε κάτι και να χάρηκες ΠΟΛΥ;

Ο γεράκος σκέφτεται, σκέφτεται...
-Μια φορά, πριν πολλά χρόνια ένας γείτονας -Θεός σχωρεστον- έχασε ένα πρόβατο στο βουνό. Μαζευτήκαμε λοιπόν καμία δεκαριά νοματαίοι, βγήκαμε στο βουνό, βρήκαμε το πρόβατο, το γα....με και το φέραμε πίσω.

-Αυτό δεν μπαίνει στην εργασία...για να ξαναδοκιμάσω, ωραία...μήπως θυμάσαι καμιά ΑΛΛΗ φορά, που να 'γίνε κάτι ΑΛΛΟ και να χάρηκες ΠΟΛΥ;

Ξανασκέφτεται ο γεράκος....
-Μια άλλη φορά, ένας άλλος γείτονας-Θεός σχωρεστον κι αυτόν-έχασε την κόρη του στο βουνό. Ε, μαζευτήκαμε καμιά εικοσαριά άντρες, βγήκαμε στο βουνό, ψάξαμε, τη βρήκαμε, τη γα....με και τη φέραμε πίσω.

-Σε λάθος κατεύθυνση ψάχνω, ας αλλάξω θέμα, ωραία, παππού... τώρα να σε ρωτήσω κάτι άλλο... θυμάσαι να μου πεις αν σου έτυχε ποτέ τίποτα που να ντράπηκες ΠΟΛΥ;;;

Ο γεράκος πέφτει σε βαθιά περισυλλογή... το βλέμμα χαμηλωμένο... και τελικά, με ύφος μεγάλης ένοχης,:
-Μια φορά χάθηκα στο βουνό.......

Περισσότερα...