Στις όχθες της αυγής του νέου χρόνου ο τραγουδοποιός Βασίλης Φλώρος φορτώνει την δημιουργική του Αλμαγέστη στους ώμους του χαμάλη της μουσικής Αυθαιρεσίας. Με αφετηρία το ρίγος της ψυχής των φορεμάτων που γεννά τον Λόγο, ως άλλος Αγαμέμνων, επιλέγει τον δύσκολο δρόμο, μη διστάζοντας να “άρει εαυτόν” στα “ως είθισται”, στοχεύοντας, μέσω της αλληλεπίδρασης με το κοινό, στην κατάκτηση του δημιουργικού προορισμού της Αφαίρεσης.
Στην μουσική παραστατική ολοκλήρωση της Α Υ Θ Α Ι Ρ Ε Σ Η Σ όπου το πληθωρικό στοιχείο της Παράδοσης συναντά τον λιτό κόσμο της ambient, καταλυτικό ρόλο συντελούν η ιδιαίτερη αισθητική οπτική του μουσικού Γιώργου Κελεσίδη (κιθάρες, προγραμματισμός, λούπες) και το ξεχωριστό φωνητικό ιδίωμα της Μαρίας Ευλαβή, που συμπράττουν “πειράζοντας” και εξελίσσοντας δημιουργικά το μουσικό σύμπαν του Φλώρου.